OUD OF THE BOX
“Uw grijsaards zullen visioenen zien”
10 Jaar Simeon en Hanna
Op zaterdag, 21 mei 2016 werd in hartje Antwerpen aan de hippe Kammenstraat een uitzonderlijke verjaardag gevierd. Meer dan 150 belangstellenden woonden de tiende verjaardag van Simeon en Hanna bij, het kleinste en fijnste rusthuis van België. In Simeon en Hanna wonen acht vaak hulpbehoevende ouderen samen in een kleinschalige en familiale formule. Ieder beschikt over een eigen kamer, een koppel over een tweepersoonskamer. Woonkamer en keuken zijn gemeenschappelijk, maar er is extra ruimte om bezoekers te ontvangen. Er is een prachtige binnentuin aan verbonden.
Het geheim van Simeon en Hanna zit niet zozeer in de infrastructuur. Wel in de sfeer: directeur Filip Wieërs en verpleegster Veronique Wetzels zorgen, geholpen door enkele professionelen en tientallen vrijwilligers, voor een menselijk en familiaal klimaat. Ook uniek is het feit dat hier tientallen vrijwilligers gratis een handje komen toesteken. Een kinderhoek zorgt ervoor dat ook de allerkleinsten hier thuis zijn. Velen van de vrijwilligers zijn van uitheemse afkomst. Zo werd Simeon en Hanna niet alleen een brug tussen generaties, maar ook tussen culturen.
Het tienjarig bestaan werd gevierd met een feestelijke namiddag, met als titel ‘Oud of the Box – Uw grijsaards zullen visioenen zien’. Vice-premier Kris Peeters wierp een pluim naar alle vrijwilligers: “Dankzij uw inzet ligt hier in de Kammenstraat, in de hipste straat van Antwerpen ook haar warmste huis”. Hij herinnerde eraan dat in 2020 één op vijf mensen in onze regio 65 jaar of ouder zal zijn en in 2030 een op vier. Dat maakt innoverende vormen van bejaardenzorg tot een innoverende “must”.
Hilde Kieboom, verantwoordelijke van de Gemeenschap van Sant’Egidio in ons land zei: “Hoe zullen we de aanwezigheid van de ouderen als een kans zien en niet langer enkel als een last? Om dat te ontdekken moet je je materialistische bril afzetten en door de spirituele bril kijken: dan zie je achter de hulpbehoevende oudere niet zijn ziekte, maar zijn zin om te leven en dan hoor je zelfs door het soms bizarre verhaal van de verwarde mens interessante levenslessen.” Ze stelde: “In dit ‘verwenhuis voor ouderen’ hebben vele bejaarden nieuwe levensmoed gekregen die menige euthanasievraag naar de prullenmand verwees.”
De Nederlandse successchrijfster Vonne van der Meer stelde meerdere oudere personages uit eigen werk voor, onder meer uit haar recente “Winter in Gloster Huis”. Ze stelde dat de crisissen die gepaard gaan met ieder mensenleven best getolereerd worden in de kinder- of puberjaren, in een huwelijkscrisis of geloofscrisis of midlifecrisis, maar veel minder bij het ouder worden, wat nochtans met veel verlieservaring gepaard gaat. Een verlies dat evenwel kan worden overwonnen. “Er is maar één beleving, dat is ouder worden. De rest is avontuur” stelde ze.
Carla Molenberghs, directeur van ‘Huis Perrekes’, een referentie in Vlaanderen voor de omgang met dementerende ouderen onderstreepte in haar bijdrage het belang van het waken en het wachten. “In wat het meest nutteloze schijnt, zoals waken en wachten op wat komen gaat, schuilt het meest betekenisvolle.”
