GEBED IEDERE DAG

Gebed met Maria, Moeder van God
Woord van god elke dag

Gebed met Maria, Moeder van God

Feest van de heilige Jozef, bruidegom van Maria, die nederig "het kind bij zich nam". Verjaardag van de aanvang van het pastorale dienstwerk van paus Franciscus. Lees meer

Libretto DEL GIORNO
Gebed met Maria, Moeder van God
Dinsdag 19 maart

Feest van de heilige Jozef, bruidegom van Maria, die nederig "het kind bij zich nam". Verjaardag van de aanvang van het pastorale dienstwerk van paus Franciscus.


Lezing van Gods Woord

Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.

De Geest van de Heer rust op u,
wie uit u geboren wordt zal heilig zijn.

Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.

Matteüs 1,16.18-21.24

Jakob was de vader van Jozef, de man van Maria; uit haar is Jezus geboren, die Messias genoemd wordt. De herkomst van Jezus Christus was deze. Zijn moeder Maria was verloofd met Jozef, en voordat ze bij elkaar gingen wonen, bleek zij zwanger te zijn van de heilige Geest. Jozef, haar man, was een rechtvaardige. Omdat hij haar niet in opspraak wilde brengen, kwam hij op de gedachte om in stilte van haar te scheiden. Terwijl hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer, die zei: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang uw vrouw Maria bij u te nemen, want wat bij haar tot leven is gewekt, is van de heilige Geest. Ze zal een zoon krijgen en u moet Hem de naam Jezus geven, want Hij is degene die zijn volk zal redden uit hun zonden.' Toen Jozef uit zijn slaap wakker werd, deed hij zoals de engel van de Heer hem had opgedragen. Hij nam zijn vrouw bij zich,

[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]

 

Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.

Zie, Heer, uw dienaars:
ons geschiede naar uw woord.

Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.

Vandaag viert de kerk het feest van de heilige Jozef, de bruidegom van Maria. Als afstammeling uit het huis van David was het zijn taak om Jezus te binden aan de davidische stamboom, om de figuren van de patriarchen, die vaak Gods openbaring in dromen hadden ontvangen, samen te vatten. Hij moest ervoor zorgen dat de kleine Jezus de weg van de uittocht uit Egypte naar het beloofde land zou overdoen, zodat Hij, volledig ingeschakeld in de geschiedenis van Israël, erfgenaam van de beloften werd. Als man van de stilte leert Jozef dag na dag de wil van de Heer kennen en gehoorzaamt hij eraan. Volgens een oude legende stierf hij in een grote vrede die Jezus hem gaf. Daarom begon men hem in de westerse traditie al vroeg aan te roepen om een goede dood als geschenk te ontvangen. De oosterse kerken gedenken hem samen met David en Jakobus, de broer van de Heer, in de dagen na Kerstmis. Zijn figuur, zo nauw verbonden met Jezus' kindertijd, herinnert ons aan de onmisbare luisterbereidheid die elke gelovige moet hebben, vooral op momenten dat moeilijkheden de overhand dreigen te halen. Matteüs vertelt ons hoe Jozef betrokken raakt bij het mysterie van Jezus' geboorte. Het evangelie legt de nadruk op het buitengewone aspect van Jezus' geboorte. Het spreekt over Jozef en het dubbele drama dat hij meemaakt. Als bedrogen echtgenoot zou hij officieel van Maria moeten scheiden. Maria zou dan als overspelige vrouw worden afgewezen en gemarginaliseerd door haar familieleden en alle dorpelingen. Natuurlijk had Maria hier ook aan gedacht toen ze de aankondiging van de engel hoorde. En toch gehoorzaamde ze. Jozef van zijn kant had besloten om zijn jonge bruid te verstoten, maar in het geheim. Maar een engel openbaart hem een andere keuze. Jozef luistert naar de engel en begrijpt wat er om hem heen en in hem gebeurt. Zo wordt hij een leerling van het evangelie. En de engel vervolgt: "U moet Hem de naam Jezus geven". Jozef moet die zoon erkennen en zeggen wie Hij is. Daarom is hij het beeld van de gelovige die kan luisteren en die Jezus bij zich weet te nemen. Als we naar het evangelie luisteren, zullen ook wij in staat zijn om Jezus bij ons te nemen als de vriend van onze dagen, van ons hele leven.

Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).

Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.

Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.

De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).

Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.