Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
You are a chosen race,
a royal priesthood, a holy nation,
a people acquired by God
to proclaim his marvellous works.
Alleluia, alleluia, alleluia
Matthew 7,15-20
'Beware of false prophets who come to you disguised as sheep but underneath are ravenous wolves. You will be able to tell them by their fruits. Can people pick grapes from thorns, or figs from thistles? In the same way, a sound tree produces good fruit but a rotten tree bad fruit. A sound tree cannot bear bad fruit, nor a rotten tree bear good fruit. Any tree that does not produce good fruit is cut down and thrown on the fire. I repeat, you will be able to tell them by their fruits.
Alleluia, alleluia, alleluia
You will be holy,
because I am holy, thus says the Lord.
Alleluia, alleluia, alleluia
Jesus urges us not to trivialize the Gospel, not to diminish its insistence on change, but to hold it in great consideration for our own lives and the lives of others. This is the source of his exhortation not to waste words by throwing them into the wind (or to pigs or dogs). The Gospel truly contains a treasure that should never be thrown away, which is what happens when we do not consider those who need to receive it. It is obviously not a question of keeping the Gospel back for a few while excluding others. The Gospel is for everyone. But it should be preached with wisdom, so it can reach the hearts of those who are listening. This is why the preaching of the Gospel must be done carefully in all of its particulars: it is a treasure for salvation. The evangelist reports another one of Jesus' sayings: "In everything do to others as you would have them do to you." This is the way to apply the entire law and the prophets. This standard is called "the golden rule" and is present in almost all the great religions. It reflects the wisdom from on High that was placed in the heart of every man and woman. Matthew formulates it in the affirmative to emphasize that it is not enough just to avoid evil, it is necessary to do good. And if we read it in the context of the life of Jesus, it gains the unique flavour of that love for others that knows no limits. Jesus gave us his love without asking for anything in return. We could say that this is the true narrow gate that leads to salvation. Jesus warns that many enter through the wide gate of love for self. The narrow gate of love for others leads to the road of mutual love. We could say that it is narrow because it brings people closer together in love.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
