Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
Whoever lives and believes in me
will never die.
Alleluia, alleluia, alleluia
Luke 12,8-12
'I tell you, if anyone openly declares himself for me in the presence of human beings, the Son of man will declare himself for him in the presence of God's angels. But anyone who disowns me in the presence of human beings will be disowned in the presence of God's angels. 'Everyone who says a word against the Son of man will be forgiven, but no one who blasphemes against the Holy Spirit will be forgiven. 'When they take you before synagogues and magistrates and authorities, do not worry about how to defend yourselves or what to say, because when the time comes, the Holy Spirit will teach you what you should say.'
Alleluia, alleluia, alleluia
If you believe, you will see the glory of God,
thus says the Lord.
Alleluia, alleluia, alleluia
Today's Gospel goes deeper into the topic of the disciple's faithfulness in the time of trial. Jesus begins by saying: "Everyone who acknowledges me before others, the Son of Man also will acknowledge before the angels of God; but whoever denies me before others will be denied before the angels of God." Judgment upon ourselves takes place already on the basis of whether we are bound or not to Jesus, to the point of saying that our faithfulness binds Jesus to us in an even firmer way. Whoever follows the Gospel and perseveres in its way, even in times of trial, is saved because the Lord is with him or her. But those who let themselves be overtaken by fear and deny the Gospel and their brothers and sisters, destroy themselves by themselves. Jesus has really already said this other times: "Those who want to save their own life will lose it." He, in any case, knows our weakness and knows well that we can fall to the blandishments of temptation and fall into sin. The apostle Peter is an example of this: when Jesus' passion came, he first fled and then betrayed him in the house of the high priest because of fear in the presence of a servant-girl. The Lord forgave him anyway. He in fact is quick to forgive. In the Gospel page we have heard he even says: "Everyone who speaks a word against the Son of Man will be forgiven." But he then continues: "Whoever blasphemes against the Holy Spirit will not be forgiven." Mark the evangelist too quotes these severe words adding: "For they had said: "He has an unclean spirit" (3:30). The sin against the Holy Spirit consists in not recognizing in Jesus the very presence of God and also in not recognizing in the Church, in the Christian community, the action of the Holy Spirit. If one does not recognize the presence of God in Jesus and even in the Church, one blasphemes against God and excludes oneself from the way of salvation because in fact one is denying the presence and action of the Holy Spirit whom the Father and the Son have poured out on the Church. Jesus' words are severe for the one who betrays but are consoling for the one who perseveres. The Lord, in fact, who understands our weakness, always comes to us, particularly in difficult moments: "Do not worry--he tells us--for the Holy Spirit will teach you at that very hour what you ought to say." The company of the Lord is our strength.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
