Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
This is the Gospel of the poor,
liberation for the imprisoned,
sight for the blind,
freedom for the oppressed.
Alleluia, alleluia, alleluia
Isaiah 7,10-14
Yahweh spoke to Ahaz again and said: Ask Yahweh your God for a sign, either in the depths of Sheol or in the heights above. But Ahaz said, 'I will not ask. I will not put Yahweh to the test.' He then said: Listen now, House of David: are you not satisfied with trying human patience that you should try my God's patience too? The Lord will give you a sign in any case: It is this: the young woman is with child and will give birth to a son whom she will call Immanuel.
Alleluia, alleluia, alleluia
The Son of Man came to serve,
whoever wants to be great
should become servant of all.
Alleluia, alleluia, alleluia
The Kingdom of Israel is risking being defeated by the Assyrians, a much stronger people decided to expand their power. King Ahaz is worried and turns to Isaiah to find comfort in the Word of God. Isaiah tries to reassure the king by inviting him to trust in God and to ask for a sign to confirm what the prophet is telling him. But the king - who governed in an arrogant way and now is assailed by fear of the enemy's power - does not trust the prophet's words. And showing his questionable religiosity, he tells the prophet that he does not want to "put the Lord to the test." Irritated by the king's mistrust, Isaiah tells him that the Lord himself will give him a sign: "Look, the young woman is with child and shall bear a son, and shall name him Immanuel." The words of the prophet show Ahaz an unexpected future, which will not be fulfilled in his time, but which will bring the salvation of the people of Israel and of all the peoples of the earth. The Christian faith has interpreted this passage as a reference to the birth of Jesus, as we read in Matthew's Gospel: "All this took place to fulfil what had been spoken by the Lord through the prophet: 'Look, the virgin shall conceive and bear a son, and they shall name him Emmanuel', which means, 'God is with us.'" (Mt 1:22-23). This passage of the Bible reveals God's great plan for all the peoples of the earth. It is a plan for the universal salvation of all peoples, which God entrusts to Jesus and his disciples, for them to communicate the "sign of God", his presence in the world, to the ends of the earth. Since Christmas, first with the shepherds and then with the Magi, the story of Jesus' disciples has started and they are called to dhow to the entire world the "sign of God", the "Emmanuel" who saves.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
