Feast of the Apostle Andrew Lees meer
Feast of the Apostle Andrew
Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
If we die with him, we shall live with him,
if with him we endure, with him we shall reign.
Alleluia, alleluia, alleluia
Matthew 4,18-22
As he was walking by the Lake of Galilee he saw two brothers, Simon, who was called Peter, and his brother Andrew; they were making a cast into the lake with their net, for they were fishermen. And he said to them, 'Come after me and I will make you fishers of people.' And at once they left their nets and followed him. Going on from there he saw another pair of brothers, James son of Zebedee and his brother John; they were in their boat with their father Zebedee, mending their nets, and he called them. And at once, leaving the boat and their father, they followed him.
Alleluia, alleluia, alleluia
If we die with him, we shall live with him,
if with him we endure, with him we shall reign.
Alleluia, alleluia, alleluia
Today the Church remembers the apostle Andrew, the first of those who were called. Andrew, the son of Jonah and brother of Simon Peter, was from Bethsaida and worked as a fisherman. While the two brothers were mending their nets, Jesus, passing by the shore of the lake of Galilee, turned to them and said: "Follow me, and I will make you fish for people." The evangelist notes that "Immediately they left their nets and followed him." The Teacher explained God's future in the only way that those fishermen could understand, perhaps in the only way that can excite them, "you will still be fishermen, but you will fish for people." Certainly, for this type of fishing they had to and we have to leave our old boats and begin travelling, not on the water anymore, but on the land of men and women that is perhaps even more fluid and uncertain than the waters of the lake. It is no longer the watery sea, but the sea of men and women, the crowd of people that like sea will absorb and overwhelm them. Together with Simon, Andrew accepts Jesus' invitation. You are not the one who chooses; there is another who looks at you, loves you, and calls you. We could say that Jesus is the first "fisher for people." On the shore of the sea he calls these poor fishermen. They follow him. It is not for us to decide whether we are worthy or not, or if anyone else is. These kinds of judgments are tied to worldly logic. From the Gospel's perspective, all we have to do is listen to the invitation, accept it, and respond, just as Andrew, Simon and the other two brothers did. This is the entire secret of faith and of the Church herself.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
