Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
You are a chosen race,
a royal priesthood, a holy nation,
a people acquired by God
to proclaim his marvellous works.
Alleluia, alleluia, alleluia
Matthew 13,44-46
'The kingdom of Heaven is like treasure hidden in a field which someone has found; he hides it again, goes off in his joy, sells everything he owns and buys the field. 'Again, the kingdom of Heaven is like a merchant looking for fine pearls; when he finds one of great value he goes and sells everything he owns and buys it.
Alleluia, alleluia, alleluia
You will be holy,
because I am holy, thus says the Lord.
Alleluia, alleluia, alleluia
With these two parables Jesus wants to reaffirm how believers should behave in front of the opportunity of attaining the kingdom of heaven. Jesus describes this behaviour through the decision that the farmer, first, and the merchant, later, take to sell everything with the aim of buying the treasure they discovered. In both cases the same sentence is repeated: the farmer "sells all that he has and buys that field", and the merchant "buys" the pearl. It is the heart of Jesus' preaching. He came to earth to inaugurate the Kingdom of God, a kingdom of mercy, love, peace and fraternity. The Gospel message is very clear: Jesus tells us that nothing is worth as much as the Kingdom of God. To attain it one can leave everything. And it is an intelligent choice as well as a saving one. A disciple of St. Philip Neri, Cesare Baronio, commented on these two parables, and used an effective image: in order to attain the Kingdom of heaven we must be "businessmen" and not "idle" people. We often believe that the Gospel imposes renunciation and heavy sacrifice. In fact it is the contrary: the choice of the Kingdom of God means welcoming the Gospel, listening to it and putting it into practice. It is about being part of God's vision on the world, that is working to transform the world into a more fraternal, just, and merciful one. All this requires abandoning every egocentrism and closure. The choice of following Jesus is the choice of the kingdom in which we receive the fullness of life and joy.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
