Memorial of Saint John XXIII (+1963) and of the opening of the Second Vatican Council (1962-1965). Lees meer
Memorial of Saint John XXIII (+1963) and of the opening of the Second Vatican Council (1962-1965).
Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
This is the Gospel of the poor,
liberation for the imprisoned,
sight for the blind,
freedom for the oppressed.
Alleluia, alleluia, alleluia
Luke 11,29-32
The crowds got even bigger and he addressed them, 'This is an evil generation; it is asking for a sign. The only sign it will be given is the sign of Jonah. For just as Jonah became a sign to the people of Nineveh, so will the Son of man be a sign to this generation. On Judgement Day the Queen of the South will stand up against the people of this generation and be their condemnation, because she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and, look, there is something greater than Solomon here. On Judgement Day the men of Nineveh will appear against this generation and be its condemnation, because when Jonah preached they repented; and, look, there is something greater than Jonah here.
Alleluia, alleluia, alleluia
The Son of Man came to serve,
whoever wants to be great
should become servant of all.
Alleluia, alleluia, alleluia
Faith does not come after wondrous signs; if anything, faith is required for miracles to occur. There are still many people today who are looking for wondrous signs to nourish their faith. And when something extraordinary happens, many people rush to see it. And if these "signs" occur, they are certainly gifts from the Lord, and we need to thank Him for this help. But we must pay more attention than we normally do, to the "sign" of signs, which the Lord has given to all, the "sign of Jonah." Without this "sign" the others are exterior and sometimes deceiving. The early community read these words of Jesus in light of the Resurrection. Just as the inhabitants of Nineveh converted after hearing the preaching of Jonah, even though he did not perform any miracles, so too must people convert today, knowing that Jesus is far "greater than Jonah." We must communicate to the world the mystery of Easter, that is Jesus' passage from death to resurrection, that is victory of good over evil, life over death, and love over hatred. This mystery is the heart of Jesus' story: he came to the earth to give his life to the point of dying on the cross for our salvation, and the Father raised him from the dead. This Gospel is much more valuable than the wisdom of Solomon and much stronger than the preaching of Jonah. The Gospel is not an optional addition to the history of peoples. It is their salvation. This Gospel passage asks the Church and the disciples to be aware of it and, at the same time, to be its humble witnesses.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
