Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
I am the good shepherd,
my sheep listen to my voice,
and they become
one flock and one fold.
.
Alleluia, alleluia, alleluia
Isaiah 7,10-14
Yahweh spoke to Ahaz again and said: Ask Yahweh your God for a sign, either in the depths of Sheol or in the heights above. But Ahaz said, 'I will not ask. I will not put Yahweh to the test.' He then said: Listen now, House of David: are you not satisfied with trying human patience that you should try my God's patience too? The Lord will give you a sign in any case: It is this: the young woman is with child and will give birth to a son whom she will call Immanuel.
Alleluia, alleluia, alleluia
I give you a new commandment,
that you love one another.
Alleluia, alleluia, alleluia
We are at a difficult time for the Kingdom of Israel, which is living under the threat of the Assyrians, a strong and expanding people. King Ahaz is worried and turns to Isaiah to find comfort in the Word of God. Isaiah tries to reassure the king by inviting him to trust in God and to ask for a sign to confirm what the prophet is telling him. But the king - who governed in an arrogant way and now is assailed by fear of the enemy's power - does not trust the prophet's words. And showing his questionable religiosity, he tells the prophet that he does not want to "put the Lord to the test." Irritated by the king's mistrust, Isaiah tells him that the Lord himself will give him a sign: "Look, the young woman is with child and shall bear a son, and shall name him Immanuel." The words of the prophet show Ahaz an unexpected future, which will not be fulfilled in his time, but which will bring the salvation of the people of Israel and of all the peoples of the earth. The Christian faith has interpreted this passage as a reference to the birth of Jesus, as we read in Matthew's Gospel: "All this took place to fulfil what had been spoken by the Lord through the prophet: 'Look, the virgin shall conceive and bear a son, and they shall name him Emmanuel', which means, 'God is with us.'" (Mt 1:22-23). This passage of the Bible reveals God's great plan for all the peoples of the earth. It is a plan for the universal salvation of all peoples, which God entrusts to Jesus and his disciples, for them to communicate the "sign of God", his presence in the world, to the ends of the earth.
Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).
Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!” (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.
Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.
Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).
Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.
