MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

XIV Niedziela Zwykła
Święto Tomasza Apostoła. Wyznał Jezusa jako swego Pana i świadczył o nim, zgodnie z tradycją, aż po Indie.

Pierwsze czytanie

Izajasza 66,10-14

Radujcie się wraz z Jerozolimą,
weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie!
Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy,
którzyście się nad nią smucili,
ażebyście ssać mogli aż do nasycenia
z piersi jej pociech;
ażebyście ciągnęli mleko z rozkoszą
z pełnej piersi jej chwały.
Tak bowiem mówi Pan:
«Oto Ja skieruję do niej
pokój jak rzekę
i chwałę narodów -
jak strumień wezbrany.
Ich niemowlęta będą noszone na rękach
i na kolanach będą pieszczone.
Jak kogo pociesza własna matka,
tak Ja was pocieszać będę;
w Jerozolimie doznacie pociechy».
Na ten widok rozraduje się serce wasze,
a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa.
Ręka Pana da się poznać Jego sługom,
a gniew - Jego nieprzyjaciołom.

Psalm responsoryjny

Psalm 66

Niech cała ziemia chwali swego Boga.

Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie,
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie.
Powiedzcie Bogu: ”Jak zadziwiające są Twe dzieła!

Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie,
niech Twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga:
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi.

Morze na suchy ląd zamienił,
pieszo przeszli przez rzekę:
Nim się przeto radujmy!
Jego potęga włada na wieki.

Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy
którzy boicie się Boga,
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
 
 

Drugie czytanie

List do Galatów 6,14-18

Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Bo ani obrzezanie nic nie znaczy ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie. Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego [niech zstąpi] pokój i miłosierdzie!
Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa.
Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia! Amen.

Czytanie Ewangelii

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Wczoraj zostałem pogrzebany z Chrystusem,
dziś zmartwychwstaję z Tobą, który zmartwychwstałeś,
z Tobą zostałem ukrzyżowany,
pamiętaj o mnie w swoim królestwie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Łukasza 10,1-12.17-20

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże. Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu.

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Wczoraj zostałem pogrzebany z Chrystusem,
dziś zmartwychwstaję z Tobą, który zmartwychwstałeś,
z Tobą zostałem ukrzyżowany,
pamiętaj o mnie w swoim królestwie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Homilia

Jezus, rozpoczynając swoją podróż do Jerozolimy, uważał, że ważne jest, aby ludzie, z którymi miał się spotkać, byli przygotowani na przyjęcie Jego nauczania. Dlatego wysłał 72 uczniów z tą misją do miast i wsi Galilei. Liczba 72 jest symboliczna: była to liczba narodów ziemi. Znaczenie było jasne: Jezus ma przed oczami wszystkie narody ziemi, zaczynając od małej Galilei. I pragnie, aby każdy mógł przyjąć Ewangelię i był zbawiony. Z woli samego Jezusa chrześcijańskie nauczanie jest przeznaczone dla wszystkich, nikogo nie można wykluczyć. To napięcie misyjne jest szczególnie aktualne w tym momencie historii. Niestety, wielu, w tym wierzący, odczuwa pokusę, by zamknąć się w sobie, zamknąć się we własnych granicach. Zamiast tego Jezus zachęca nas, abyśmy spojrzeli w górę: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo!”
Dzisiejsze tłumy są przestraszone, zasmucone, zdezorientowane, uciskane przez przemoc i konflikty, a także przez pandemie i katastrofy naturalne. Wszyscy - moglibyśmy powiedzieć - czekają na tych siedemdziesięciu dwóch uczniów, którzy po dwóch chodzą wszędzie. Można by pomyśleć, że jest ich niewielu w porównaniu z ogromem pytań. To podstępna pokusa. Panu wystarczą dwaj, którzy jednak umieją odwiedzać domy i miasta, niosąc pozdrowienie pokoju. Ich siła tkwi nie w ludzkich strategiach, ale w Ewangelii miłości. A Jezus daje przykład jej siły pomimo pozornej słabości: „Idźcie: oto posyłam was jak owce między wilki”. Może wydawać się trudne, aby „baranek” zmienił życie „wilka”; że miłość pokona lęki, arogancję, przemoc, które wydają się panować w sercach wielu ludzi. Jednak Ewangelia jest jedyną siłą uczniów. Dobrze o tym dzisiaj wiedzą chrześcijanie, którzy są ofiarami prześladowań. Piękne jest świadectwo jednego z nich, ojca Jacquesa Mourada, syryjskiego mnicha, więźnia Państwa Islamskiego. Mówi nam on, że „wojna przemienia nawet najlepszych ludzi w bestie”, moglibyśmy powiedzieć, w wilki. Ale dodaje też: „Widziałem, jak zmieniali się moi kaci. Widziałem, jak otwierają się ich serca... współczucie i modlitwa za naszych wrogów mogą uratować świat od barbarzyństwa, w jakie popada!”. Ojciec Jacques należy do tych baranków, które pokonują wilki tylko mocą Ewangelii. To jedyna siła, która zmienia świat. Wszyscy - niektórzy mniej, inni bardziej - jesteśmy świadkami cudów Ewangelii miłości, aż po przeżycie tej samej radości, co siedemdziesięciu dwóch: „Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają”. A Jezus powtarza także nam: „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica”. To cud miłości do ubogich, który ukazuje zawalenie się muru obojętności i ujrzenie, jak nawiązują się więzy miłości. A radość tych, którym się pomaga i tych, którzy pomagają, rośnie. To zaproszenie do radości, ponieważ ta więź miłości zapisuje nasze imiona na niebie.