MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Modlitwa Krzyża Świętego
Słowo boże każdego dnia

Modlitwa Krzyża Świętego

Wspomnienie św. Oscara Arnulfo Romero, męczennika zamordowanego na ołtarzu podczas sprawowania Eucharystii w Salwadorze w 1980 r. Wspomnienie masakry w Grotach Ardeatyńskich, dokonanej w Rzymie w 1944 r., w której naziści zamordowali 335 osoby. Czytaj więcej

Libretto DEL GIORNO
Modlitwa Krzyża Świętego
Piatek, 24 Marzec

Wspomnienie św. Oscara Arnulfo Romero, męczennika zamordowanego na ołtarzu podczas sprawowania Eucharystii w Salwadorze w 1980 r. Wspomnienie masakry w Grotach Ardeatyńskich, dokonanej w Rzymie w 1944 r., w której naziści zamordowali 335 osoby.


Czytanie Slowa Bozego

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

To jest Ewangelia biednych,
wyzwolenie dla więźniów,
wzrok dla niewidomych, wolność
dla prześladowanych.

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Mądrości 2,1.12-22

Mylnie rozumując, mówili sobie:
«Nasze życie jest krótkie i smutne.
Nie ma lekarstwa na śmierć człowieczą,
nie znamy nikogo, kto by wrócił z Otchłani.
Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny:
sprzeciwia się naszym sprawom,
zarzuca nam łamanie prawa,
wypomina nam błędy naszych obyczajów.
Chełpi się, że zna Boga,
zwie siebie dzieckiem Pańskim.
Jest potępieniem naszych zamysłów,
sam widok jego jest dla nas przykry,
bo życie jego niepodobne do innych
i drogi jego odmienne.
Uznał nas za coś fałszywego
i stroni od dróg naszych jak od nieczystości.
Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy
i chełpi się Bogiem jako ojcem.
Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa,
wybadajmy, co będzie przy jego zejściu.
Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym,
Bóg ujmie się za nim
i wyrwie go z ręki przeciwników.
Dotknijmy go obelgą i katuszą,
by poznać jego łagodność
i doświadczyć jego cierpliwości.
Zasądźmy go na śmierć haniebną,
bo - jak mówił - będzie ocalony».

Tak pomyśleli - i pobłądzili,
bo własna złość ich zaślepiła.
Nie pojęli tajemnic Bożych,
nie spodziewali się nagrody za prawość
i nie docenili odpłaty dusz czystych.

 

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Syn człowieczy przyszedł służyć,
kto chce być wielki, niech służy innym

Chwala Tobie, Slowo Boze, Chwala Tobie.

Święty autor wkłada w usta „bezbożnych” słowa oskarżenia przeciwko „sprawiedliwym”, manifestując w ten sposób zło, które ogarnia wierzących i czyni ich życie cięższym. Świadectwo i męczeństwo biskupa Romero są emblematyczne dla prześladowań, które wciąż są kierowane przeciwko chrześcijanom, którzy są „przeszkodą” dla dominującej kultury. A wszystko to, co przeszkadza w realizowaniu zysków bogatych i silnych przeciwko biednym i słabym jest eliminowane, także poprzez przemoc. Świadectwo „sprawiedliwych” jest żywym zaprzeczeniem takiego rodzaju egzystencji. Już sama ich obecność przeszkadza, staje się wręcz nieznośna. W tym fragmencie biblijnym opisywana jest rosnąca nienawiść przeciwko sprawiedliwym: od zastawiania pułapek przechodzi się do zniewagi, aby dojść ostatecznie do wydania wyroku śmierci, w bluźnierczym wyzwaniu przeciwko samemu Bogowi. Łatwo jest zobaczyć w tym fragmencie oblicze Jezusa, sprawiedliwego, który cierpi i umiera z powodu bezwzględności ludzi zniewolonych przez złego ducha. Obok Jezusa ukazują się oblicza wszystkich tych wierzących, którzy także dziś są „prześladowani dla sprawiedliwości” (Mt 5, 10). Autor Listu do Diogneta, antycznego tekstu chrześcijańskiego napisanego w momentach prześladowania, pisze: chrześcijanie „są w świecie tym, czym duch jest w ciele... Ciało nienawidzi duszy i wypowiada jej wojnę, bez popełnionej zniewagi, ale tylko dlatego, że zakazuje cieszyć się z przyjemności; także świat nienawidzi chrześcijan, którzy nie uczynili mu żadnej zwady, jedynie dlatego, ponieważ ci opierają się przyjemnościom”. Bycie „duchem świata” oznacza, że tylko taka miłość daje powiew życia.

SŁOWO BOŻE NA KAŻDY DZIEŃ: KALENDARZ

Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).

 

Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!”  (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.

 

Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.

 

Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).

 

Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.