Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
Whoever lives and believes in me
will never die.
Alleluia, alleluia, alleluia
Luke 9,43b-45
'For your part, you must have these words constantly in mind: The Son of man is going to be delivered into the power of men.' But they did not understand what he said; it was hidden from them so that they should not see the meaning of it, and they were afraid to ask him about it.
Alleluia, alleluia, alleluia
If you believe, you will see the glory of God,
thus says the Lord.
Alleluia, alleluia, alleluia
"Let these words sink into your ears: The Son of Man is going to be betrayed into human hands." This time there is no mention of the Resurrection. In the language of the Bible, "to be betrayed into human hands," refers to the painful and cruel fate of someone abandoned by God and left precisely at the mercy of the power of human beings. But despite this clarity, the disciples did not understand. This could be said of us, we who are often distant, like the disciples of that time, from the thoughts and concerns of Jesus and especially distant from the sense he had of himself and his mission. It is not that the disciples simply did not understand his words, but they risked to become hard as when one rejects weakness and sufferings. The apostle Paul will say it well to the Christians in Corinth: "But we proclaim Christ crucified, a stumbling-block to Jews and foolishness to Gentiles, but to those who are the called, both Jews and Greeks, Christ the power of God and the wisdom of God" (1Cor 1:23-24). The way of the Cross remains a stumbling-block also for us, for our individualist culture so spread in the world. And yet it is from the cross that salvation is born. Redemption from the slavery of sin comes from a love that knows no limits, like Jesus'. Luke notes that the disciples still continued not to understand Jesus' words and remained in silence, without asking for any further explanation. It is an attitude of lack of trust towards Jesus and confidence in their ignorance. They preferred to stay in the dark. We need to be guided and instructed every day by the Word of God. In listening we will find the wisdom of the Gospel.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
