De lezing van Bernice King bij het jongerenforum: voor een wereld zonder racisme en zonder geweld #bruggenvanvrede2018

“Mijn vader zocht de waarheid door kleine stukjes te nemen van verschillende geloven, een soort recept als voor een pizza. Vrijheid is geen definitieve overwinning: het is een continu proces. Geweld zaait geweld, geweldloosheid brengt gerechtigheid voort."


Een wereld zonder racisme en zonder geweld, een wereld van moedige mensen die proberen onrecht te overwinnen met vriendschap en begrip. Dat is geen utopie, maar een concreet project dat het King Center startte onder de naam 'Nonviolence 365', om aan te geven dat het een continue inspanning vraagt, elke dag. Dat liet Bernice A. King, baptistenpastor en dochter van Martin Luther King vandaag zien bij het jongerenforum tijdens de Internationale Ontmoeting "Bruggen van Vrede", georganiseerd door de Gemeenschap van Sant'Egidio en het aartsbisdom van Bologna die morgenmiddag afgesloten wordt met het grote Gebed voor de Vrede. Compact en levendig wisselt ze grappen uit met de aanwezigen.    

Stefano Orlando: Is de vrede een irreële droom? Ik denk aan Syrië, ik denk aan de angst voor de toekomst, aan het groeiende geweld. Deze verdeelde, gewelddadige wereld staat ons niet aan.

Bernice: Mijn vader geloofde dat geweldloosheid morele en concrete problemen kan oplossen, door de methode 'nonviolence 365' te gebruiken. Het is een manier van denken en leven die een dagelijkse verandering veronderstelt en de waardigheid van allen waarborgt. Mijn vader zocht de waarheid door kleine stukjes te nemen van verschillende geloven, een soort recept als voor een pizza. Zes principes leidden hem: geweldloosheid is niet passief, maar is voor moedige mensen; probeer te winnen met vriendschap en begrip; overwin de onrechtvaardigheid, maar niet de mensen; lijden kan verlossing worden, kies de liefde. Uiteindelijk gelooft de geweldloze dat het universum aan de kant van de rechtvaardigheid staat. Mijn vader bestudeerde en geloofde dit. We moeten onze menselijkheid hoog houden. De ander beschermen is de eerste regel van de liefde. Heb je naasten lief. Martin Luther King geloofde in de zaligsprekingen, in de naasteliefde, in de onvoorwaardelijke liefde voor de hele mensheid.

Jennifer (vriendin van Bernice, werkt bij het King Center): Jouw vader zei: "Ik heb besloten om in de liefde te blijven", maar jij hebt vele jaren de blanken gehaat en een blanke man heeft jouw vader vermoord.  

Bernice: Ik was 20 en ik haatte blanke mannen. Op een dag nam ik deel aan een christelijke talkshow die geleid werd door een blanke, die tegen mij zei: mag ik je omhelzen? Ik wilde niet, maar het was een van de meest oprechte omhelzingen die ik ooit heb gekregen. Ik ben van binnen veranderd. Ik heb begrepen dat je mensen niet in kunt delen in groepen; ieder van ons is geschapen naar Gods beeld. De haat is als het drinken van vergif en wachten tot de ander sterft: wie haat is de eerste die lijdt.

Jennifer: Wat wil je tegen deze jongeren zeggen? Hoe kunnen we leven zonder geweld? 

Bernice: “Met een oprecht hart en de juiste houding. Michelle Obama heeft gezegd: wanneer ze naar beneden gaan, verhoog hen. Geweldloosheid is werken op een hoger disciplinair niveau. Het is een manier om het kwaad te weerstaan met de principes die ik hiervoor noemde. Consistent zijn, geen scheldwoorden of geschreeuw gebruiken. Het is een vergissing om te geloven dat geweld nodig is om verandering te brengen, geweld zaait meer geweld. Geweldloosheid is een wapen dat geladen is met rechtvaardigheid en onvoorwaardelijke liefde”.

Valentina: Ontbreken vandaag leiders van vrede zoals jouw vader? Heb je positieve veranderingen gezien?

Bernice: De strijd voor de vrede is een proces dat nooit eindigt, maar dat wordt bevochten in elke generatie. Het geeft me hoop dat jongeren in Amerika meedoen tegen de wapens. De apathie en onverschilligheid ontmoedigen mij. Vrijheid is nooit een definitieve overwinning, en is een continu proces; elke generatie moet waakzaam zijn om haar vrijheid te beschermen. We moeten meer vastberaden zijn dan de kinderen van de duisternis.

Alessio: Wij, de jongeren van Sant'Egidio van Bologna, ontmoeten vele armen, veel onrechtvaardigheid, veel geweld. Hoe kunnen we hoop houden?

Bernice: De enige manier is de geweldloosheid te omarmen. Het leven bestaat uit lijden en strijd. We moeten klaar zijn om hoop te zaaien. Jullie zijn het licht van de wereld: laat jullie licht schijnen en laat de wereld jullie werken zien. Het licht laat ons onze naasten zien, het donker maakt ons agressief. Om de wereld te veranderen hebben we het licht nodig dat de duisternis overwint. We moeten de armoede verlichten; jullie als jongeren en als gemeenschap zijn op weg met waardigheid en discipline om de armoede te verlichten.

Chiara (van de School van Vrede van Genova): Hoe kunnen we de waarde van de vrede doorgeven aan de kinderen? Bernice vertelt over een kind in de Bronx dat klassenregels heeft geschreven die geïnspireerd zijn op de vrede, en concludeert: “Wees vriendelijk, heb plezier, zorg voor jullie mooie, schone wereld”.

De laatste vraag is van Jennifer: “Vertel ons wat je vader verstond onder grootheid”.

Bernice: Wie groot wil zijn moet dienaar worden van allen … We kunnen allemaal groot zijn, omdat we allemaal kunnen dienen. We hebben harten nodig vol van genade en een ziel die rijk is aan liefde: wie zich laat leiden door de liefde is groot.