De afgelopen maanden zijn in Kiev nogal wat vluchtelingen aangekomen uit het oosten en zuiden van het land, waar gevochten wordt. Er zijn 120.000 officieel geregistreerde vluchtelingen, maar het aantal ligt waarschijnlijk rond de 300.000. Zij wonen in de stad en haar voorsteden, hetzij bij familie of kennissen, hetzij in de flats die leeg zijn achtergelaten door de Kievianen die de stad hebben verlaten; anderen huren huizen. De meesten zitten zonder salaris, worstelen om een nieuwe baan te vinden, terwijl hun spaargeld slinkt.
Het vinden van manieren om dicht bij hen te staan en hun vragen te beantwoorden is een prioriteit voor de Gemeenschap in Kiev. Daarom werd besloten een andere locatie te openen in de wijk Darnitsa om er nog een ruimte voor de opvang van vluchtelingen van te maken. Het mooie, lichte, kleurrijk ommuurde pand, waarin vroeger een kindercentrum was gevestigd, ligt dicht bij het metrostation. Sinds half augustus vangen ze twee keer per week vluchtelingen op en het centrum gaat binnenkort een derde dag open. Jongeren uit Kiev en vluchtelingen zijn betrokken bij een vrolijke en actieve sfeer. In één maand werden 1200 voedselpakketten geleverd. Een sfeer van sereniteit verwelkomt de mensen. Ze komen uit Kharkiv, Lisichansk, Marioepol, Cherson, Donetsk, Mikolaiv, steden waarvan we de namen in deze maanden van oorlog hebben leren kennen. Het gebed aan het eind van de dag brengt vele mensen bijeen, die op zoek zijn naar een oriëntatie in dit leven.
Irpin is een woonkern met 60.000 inwoners, een voorstad van Kiev. Een mooie stad genesteld in een dennen- en eikenbos, met verzorgde parken, culturele plaatsen, beeldhouwwerken in de straten. De elegante sfeer is ontsierd door de grote vernielingen die zijn aangericht door bombardementen en gevechten tijdens de opmars van het Russische leger naar Kiev. Het bezoek aan Irpin is indrukwekkend. Je ziet de vernietigende kracht van de oorlog, de waanzin ervan. Ongeveer 400 mensen zijn hier om het leven gebracht.
Sommige mensen van de Gemeenschap in Irpin hebben het leed van die dagen meegemaakt: het tijd doorbrengen in kelders of schuilkelders terwijl de gevechten aan de gang waren, de riskante vlucht naar Kiev, de flat van een van hen die verwoest werd door raketten. Juist in Irpin wilde Sant'Egidio een teken van hoop geven. Te beginnen met de kinderen, die in het bijzonder de gevolgen van de oorlog hebben ondervonden. Ze zijn bezorgd en angstig. Youth for Peace begon in juni met een groot feest voor kinderen en gezinnen in een van de vele parken van de stad met de School van Vrede in Irpin: een plek van sereniteit en vrede, te midden van zoveel pijn, een visie op een nieuwe toekomst.
De Gemeenschap in Kiev verzet zich tegen de oorlog, houdt een nieuwe toekomst voor ogen en begint deze te realiseren, legt de eerste stenen van de opbouw van de vrede, waarvan de urgentie en de verwachting steeds dringender worden.
De emotie van aankomst is de hoop en het vertrouwen geworden waarmee we Kiev verlaten'.
Steun onze hulp aan Oekraïne en de vluchtelingen
De oorlog in Oekraïne duurt nu al zeven maanden. In deze dagen ging een delegatie van Sant'Egidio vanuit Italië naar Oekraïne, om de intensieve humanitaire acties te steunen die de Oekraïense Gemeenschappen sinds het begin van de oorlog voeren. In de woorden en beelden die van daaruit naar ons toe komen, lezen we verhalen van pijn, maar zien we ook de tekenen van hoop die de Gemeenschappen van Sant'Egidio vastberaden proberen over te brengen.
"Het is niet zonder emotie om na zeven maanden oorlog terug te keren naar Kiev. De stad heeft in veel opzichten een normaal leven hervat. Er is verkeer, mensen op straat, de metro rijdt op het gebruikelijke tempo, de scholen zijn open. Natuurlijk zijn er minder mensen dan gewoonlijk, minder verkeer: veel Kievianen zijn nog steeds vluchtelingen in het buitenland of in andere regio's van Oekraïne.
De oorlog blijft echter een constante aanwezigheid in het dagelijks leven. Luchtalarmen wijzen mensen op de mogelijke gevaren, het openbaar vervoer stopt dan, lokalen sluiten, schoolkinderen gaan naar de schuilkelders. Op verschillende plaatsen zie je zandzakken opgestapeld ter bescherming van gebouwen of wegversperringen langs de kant van de weg.
.jpeg)
Om naar de stad te gaan, moet je langs versterkte controleposten. Maar bovenal hebben de weken van belegering waaronder de stad aan het begin van de oorlog heeft geleden, een levendige herinnering achtergelaten bij mensen die je blijven vertellen wat ze hebben meegemaakt. Het is een herinnering die iedereen bijeenbrengt en waarover iedereen lijkt te moeten praten: van de ouderen die je op straat tegenkomt tot de jongeren, van de taxichauffeur tot degenen die belast zijn met overheidstaken.
De Gemeenschap in Kiev werd geconfronteerd met de uitdagingen van de stad tijdens de oorlog. Zij is altijd dicht bij haar arme vrienden gebleven, zelfs in de moeilijkste weken: het uitdelen van voedsel op straat aan daklozen en oudere armen gaat door in drie wijken van de stad, Troeshina, Darnitsa, Goloseevo, en in het centrum, in Majdan en bij het station.
De twee appartementen daklozen werden ondergebracht, zijn "warme huizen" voor de daklozen gebleven; het gebouw van Youth for Peace bood, voordat het door een raket werd getroffen, onderdak aan ongeveer twintig mensen en staat nu, bijna volledig hersteld, op het punt de activiteiten te hervatten; voedselhulp en geneesmiddelen kwamen regelmatig aan bij twee grote instellingen voor ouderen; sommige ouderen en gehandicapten werden in maart geëvacueerd en worden nu door de Gemeenschap ondergebracht in gezinshuizen in Lviv en Ivano-Frankivsk: in oorlogstijd is paradoxaal genoeg een droom gerealiseerd die model moet staan voor een nieuwe toekomst, ook in Kiev, waar deze woongroepen naar zullen worden verplaatst zodra dat mogelijk is.
De jongeren en volwassenen van de Gemeenschap worden met nieuwe vragen geconfronteerd. Er zijn nieuwe locaties geopend en nieuwe diensten ontstaan.
In Troeshina, een grote wijk van 300.000 inwoners in de periferie, waar de Gemeenschap begin jaren negentig haar eerste stappen zette, is een centrum geopend.
Het bevindt zich in centraal in de wijk in een gebouw dat oorspronkelijk werd gebruikt voor technische diensten. Het is gerenoveerd door de mensen van de Gemeenschap die er twee keer per week vluchtelingen uit oorlogsgebieden ontvangen. Het is een distributiecentrum voor voedselpakketten en kleding. In minder dan een maand tijd zijn al 600 pakketten uitgedeeld. Velen zijn moeders met kinderen. De glimlachende ontvangst en de luisterbereidheid openen een broodnodige ruimte van vertrouwen: de verhalen over het oorlogsleed, de tranen, de gebaren van nabijheid en troost scheppen een nieuwe vertrouwensband. Een aantal van deze vrouwen sloot zich aan bij de solidariteitsactie en begon naar het centrum te komen om een handje te helpen bij de ontvangst, het klaarmaken van pakketten, het troosten..
.jpeg)
De afgelopen maanden zijn in Kiev nogal wat vluchtelingen aangekomen uit het oosten en zuiden van het land, waar gevochten wordt. Er zijn 120.000 officieel geregistreerde vluchtelingen, maar het aantal ligt waarschijnlijk rond de 300.000. Zij wonen in de stad en haar voorsteden, hetzij bij familie of kennissen, hetzij in de flats die leeg zijn achtergelaten door de Kievianen die de stad hebben verlaten; anderen huren huizen. De meesten zitten zonder salaris, worstelen om een nieuwe baan te vinden, terwijl hun spaargeld slinkt.
Het vinden van manieren om dicht bij hen te staan en hun vragen te beantwoorden is een prioriteit voor de Gemeenschap in Kiev. Daarom werd besloten een andere locatie te openen in de wijk Darnitsa om er nog een ruimte voor de opvang van vluchtelingen van te maken. Het mooie, lichte, kleurrijk ommuurde pand, waarin vroeger een kindercentrum was gevestigd, ligt dicht bij het metrostation. Sinds half augustus vangen ze twee keer per week vluchtelingen op en het centrum gaat binnenkort een derde dag open. Jongeren uit Kiev en vluchtelingen zijn betrokken bij een vrolijke en actieve sfeer. In één maand werden 1200 voedselpakketten geleverd. Een sfeer van sereniteit verwelkomt de mensen. Ze komen uit Kharkiv, Lisichansk, Marioepol, Cherson, Donetsk, Mikolaiv, steden waarvan we de namen in deze maanden van oorlog hebben leren kennen. Het gebed aan het eind van de dag brengt vele mensen bijeen, die op zoek zijn naar een oriëntatie in dit leven.
Irpin is een woonkern met 60.000 inwoners, een voorstad van Kiev. Een mooie stad genesteld in een dennen- en eikenbos, met verzorgde parken, culturele plaatsen, beeldhouwwerken in de straten. De elegante sfeer is ontsierd door de grote vernielingen die zijn aangericht door bombardementen en gevechten tijdens de opmars van het Russische leger naar Kiev. Het bezoek aan Irpin is indrukwekkend. Je ziet de vernietigende kracht van de oorlog, de waanzin ervan. Ongeveer 400 mensen zijn hier om het leven gebracht.
.jpeg)
Sommige mensen van de Gemeenschap in Irpin hebben het leed van die dagen meegemaakt: het tijd doorbrengen in kelders of schuilkelders terwijl de gevechten aan de gang waren, de riskante vlucht naar Kiev, de flat van een van hen die verwoest werd door raketten. Juist in Irpin wilde Sant'Egidio een teken van hoop geven. Te beginnen met de kinderen, die in het bijzonder de gevolgen van de oorlog hebben ondervonden. Ze zijn bezorgd en angstig. Youth for Peace begon in juni met een groot feest voor kinderen en gezinnen in een van de vele parken van de stad met de School van Vrede in Irpin: een plek van sereniteit en vrede, te midden van zoveel pijn, een visie op een nieuwe toekomst.
.jpeg)
De Gemeenschap in Kiev verzet zich tegen de oorlog, houdt een nieuwe toekomst voor ogen en begint deze te realiseren, legt de eerste stenen van de opbouw van de vrede, waarvan de noodzaak steeds dringender wordt.
De emotie bij aankomst is veranderd in de hoop en het vertrouwen waarmee we Kiev verlaten.”
Steun onze hulp aan Oekraïne en de vluchtelingen
.jpeg)
.jpeg)
