MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ

Boże Ciało
Wspomnienie apostoła Barnaby, towarzysza Pawła w Antiochii i podczas pierwszej podróży apostolskiej.

Pierwsze czytanie

Powtórzonego Prawa 8,2-3.14-16

Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu; czy strzeżesz Jego nakazu, czy też nie. Utrapił cię, dał ci odczuć głód, żywił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie, bo chciał ci dać poznać, że nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana. niech się twe serce nie unosi pychą, nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie, chcąc cię utrapić i wypróbować, aby ci w przyszłości wyświadczyć dobro.

Psalm responsoryjny

Psalm 147B

Kościele święty, chwal swojego Pana.

Chwal, Jerozolimo, Pana,
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.

Zapewnia pokój twoim granicom
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi,
i szybko mknie Jego słowo.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów.
Nie oznajmił im swoich wyroków.  
 

Drugie czytanie

1 List do Koryntian 10,16-17

Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.

Czytanie Ewangelii

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Wczoraj zostałem pogrzebany z Chrystusem,
dziś zmartwychwstaję z Tobą, który zmartwychwstałeś,
z Tobą zostałem ukrzyżowany,
pamiętaj o mnie w swoim królestwie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Jana 6,1-17

Potem Jezus udał się za Jezioro Galilejskie, czyli Tyberiadzkie. Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił na tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha. Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą do Niego, rzekł do Filipa: «Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?» A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić. Odpowiedział Mu Filip: «Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać». Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?» Jezus zatem rzekł: «Każcie ludziom usiąść!» A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: «Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło». Zebrali więc, i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów.
A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: «Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat». Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

O zmierzchu uczniowie Jego zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł;

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Wczoraj zostałem pogrzebany z Chrystusem,
dziś zmartwychwstaję z Tobą, który zmartwychwstałeś,
z Tobą zostałem ukrzyżowany,
pamiętaj o mnie w swoim królestwie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja!

Homilia

Wraz z opowiadaniem Pawła o Ostatniej Wieczerzy Koryntianom, liturgia dzisiejszej niedzieli ponownie proponuje te bardzo mocne i konkretne słowa: „To jest Ciało moje”, „To jest Krew moja”. To jest naprawdę tajemnica wiary, to jest tajemnica ciągłej i bardzo szczególnej obecności. Jezus bowiem w Eucharystii jest nie tylko rzeczywiście obecny (i to już jest wielka rzecz), ale jest obecny jako „połamane” ciało i jako „przelana” krew. W tym sensie święto Bożego Ciała jest świętem ciała, które może pokazać swoje rany; to święto ciała, z którego boku wychodzi „krew i woda”, jak zauważa apostoł Jan. Oto, co mówi Paweł: Pan stał się pokarmem dla ludzi, tak że wszyscy przemieniliśmy się w jedno ciało, ciało Chrystusa; ponieważ mamy takie same uczucia jak Chrystus. Należy zatem rozważyć jeszcze jedną kwestię, która wiąże się z Ewangelią o rozmnożeniu chleba. Nasze ulice przecinają codziennie procesje „Corpus Domini”, nawet jeśli ścieżka nie jest przystrojona i nie rzuca się kwiatów (są tacy, którzy szerzą obojętność, jak nie obelgi!). Są to procesje ubogich, tych z naszego domu, tych, którzy przychodzą z zewnątrz i wielu, którzy są daleko od nas. Wszyscy oni są „ciałem Chrystusa” i nadal chodzą ulicami naszych miast i świata, a nikt się nimi nie zaopiekuje. Przestroga Jana Chryzostoma wydaje mi się decydująca: „Jeśli chcesz uczcić Ciało Chrystusa, nie gardź nim, gdy jest nagie. Nie oddawajcie czci Chrystusowi Eucharystycznemu w jedwabnych szatach, gdy poza świątynią zaniedbujecie tego drugiego Chrystusa, który jest dotknięty zimnem i nagością”. Oba są prawdziwym ciałem Chrystusa. A Chrystus nie jest podzielony, chyba że my go podzielimy.