Memorial of Lazarus from Bethany. Prayer for all the gravely ill and those who are about to die. Remembrance of those who are affected by HIV/AIDS. Lees meer
Memorial of Lazarus from Bethany. Prayer for all the gravely ill and those who are about to die. Remembrance of those who are affected by HIV/AIDS.
Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
The Spirit of the Lord is upon you.
The child you shall bear will be holy.
Alleluia, alleluia, alleluia
Genesis 49,2.8-10
Gather round, sons of Jacob, and listen; listen to Israel your father. Judah, your brothers will praise you: you grip your enemies by the neck, your father's sons will do you homage. Judah is a lion's whelp; You stand over your prey, my son. Like a lion he crouches and lies down, a mighty lion: who dare rouse him? The sceptre shall not pass from Judah, nor the ruler's staff from between his feet, until tribute be brought him and the peoples render him obedience.
Alleluia, alleluia, alleluia
Look down, O Lord, on your servants.
Be it unto us according to your word.
Alleluia, alleluia, alleluia
The passage that the liturgy proposes to us as the first reading is only a small part of the "blessings of Jacob." In the Bible, a blessing expresses the continuity of a life marked by the loving presence of God, in whom the believer trusts. The Lord, the Blessed One, allows those who listen to him and trust in him to participate in his own life and love. Before he dies, Jacob-Israel blesses his children and, in his blessing, describes their condition. They will be the ancestors of tribes of Israel. This passage outlines the future of Judah, from whom the Messiah will come. The tribe of Judah is presented as the one who will be entrusted with government and royalty: "The sceptre shall not depart from Judah, nor the ruler's staff from between his feet, until tribute comes to him; and the obedience of the peoples is his." In the genealogy of Matthew we see the continuity of a story that is not the result of chance or destiny; it is marked and guided by God who, through men and women, makes possible the story of salvation that he guides with care and paternal love. This common story, of which we are part and has its roots in the story of the people of Israel is entrusted also in our poor hands. Consequently, we have a responsibility of which we need to be aware, while we get ready to welcome that Child who is born to lead it in person.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
