Reading of the Word of God
Alleluia, alleluia, alleluia
Whoever lives and believes in me
will never die.
Alleluia, alleluia, alleluia
Wisdom 18,14-16; 19,6-9
When peaceful silence lay over all, and night had run the half of her swift course, down from the heavens, from the royal throne, leapt your all-powerful Word like a pitiless warrior into the heart of a land doomed to destruction. Carrying your unambiguous command like a sharp sword, it stood, and filled the universe with death; though standing on the earth, it touched the sky. For the whole creation, submissive to your commands, had its very nature re-created, so that your children should be preserved from harm. Overshadowing the camp there was the cloud; where there had been water, dry land was seen to rise; the Red Sea became an unimpeded way, the tempestuous waves, a green plain; sheltered by your hand, the whole nation passed across, gazing at these amazing prodigies. They were like horses at pasture, they skipped like lambs, singing your praises, Lord, their deliverer.
Alleluia, alleluia, alleluia
If you believe, you will see the glory of God,
thus says the Lord.
Alleluia, alleluia, alleluia
The author celebrates the miracles that God performed for his people to free them from slavery in Egypt. At the end of the book the author returns to the final act of the exodus from Egypt, the crossing of the sea, even if other aspects of the long journey toward the Promised Land-like the manna in the desert (v. 11)-are woven in. The author describes the event as a complete turning over of creation that in this dramatic change manifests God's power to save his people. Nothing is impossible for God. The elements change before him who is the Lord of the universe. The words of Wisdom insist that we entrust our life to the Lord because he will help us to find the wisdom that will allow us to know the way of good and to rejoice in God's presence among us. Facing the profound changes that have made the life of our world even more complex and uncertain, Wisdom underlines that God's presence is the source of hope. God will not allow his children to remain crushed under the forces of evil, that at times seem to prevail, nor will he allow those who live in justice and love to be defeated. The crossing of the sea is the fulfilment of Easter: it is the passage into the baptismal waters that gives birth to a new creation inside of us.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
