Modlitwa za kościół
Wspomnienie św. Jana Pawła II, zmarłego w 2005 r. Wspomnienie Marii Salome, matki Jakuba i Jana, który podążała za Panem aż do krzyża i złożyła Go w grobie.
Czytanie Slowa Bozego
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Ja jestem dobrym pasterzem,
a owce Moje słuchają Mego głosu,
i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
List do Efezjan 3,14-21
Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą.
Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy, Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków! Amen.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Daję Wam przykazanie nowe:
miłujcie się, jak ja Was umiłowałem.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Paweł, wobec objawienia niezgłębionego bogactwa Chrystusa, „pochyla się przed Ojcem” i modli się za Efezjan. Prosi Boga, by uczynił ich silnymi, wzmacniając w nich wewnętrznego człowieka. Duch jest siłą Boga, który działa w głębi serca, poprzez wybory, decyzje i myśli. To właśnie w sercu zaczyna się przemiana, to tam Chrystus zstępuje ze swoim słowem i łaską. A Jego obecność otwiera serce i umysł na komunię z braćmi i siostrami. Tajemnicę Boga można zrozumieć tylko w miłości, tylko w życiu uczniostwa i świadectwie przeżywanym we wspólnocie, „wraz ze świętymi”. Znajomość tajemnicy (w tym słuchanie Słowa) ma nieunikniony wymiar kościelny: dzielimy te same prawdy i przede wszystkim doświadczamy ich razem. We wzajemnej miłości brat staje się pośrednikiem poznania samego Chrystusa. To w braterstwie Duch działa dla naszego wewnętrznego wzrostu. Oto dlaczego życie we wspólnocie z braćmi jest niezbędne, by poznać Jezusa. Modlitwa Pawła za Efezjan kończy się ostatnią prośbą: aby zostali napełnieni całą Pełnią Boga. Apostoł kończy uwielbieniem: jedność ludzkości jest chwałą Boga, objawieniem Jego miłości, która zawsze będzie przekraczać wszelkie nasze zrozumienie i oczekiwania. Jemu zatem chwała „w Kościele i w Chrystusie Jezusie”.